مهدی داوری دولت آبادی اظهار کرد: هرچه حجم مواد قابل اشتعال ، سرعت اشتعال پذیری و جمعیت حاضر در یک ساختمان بیشتر و راه‌های فرار مردم نامناسب‌تر از نظر مبحث سوم مقررات ملی باشد ، خطرپذیری آن ساختمان نیز بیشتر خواهد بود.
 

وی افزود: براساس بازدید‌های کارشناسان سازمان آتش نشانی در سطوح مختلف از ساختمان‌هایی که امکان ورود به آن‌ها امکان پذیر بود ، ۲۴۳ ساختمان بسیار پرخطر ، ۳ هزار ساختمان پرخطر و بسیار پرخطر و ۷ هزار ساختمان پرخطر در تهران شناسایی شده است.

مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران با بیان اینکه تعداد ساختمان‌های فاقد تمهیدات ایمنی لازم در تهران بسیار زیاد است ، تصریح کرد: در مورد تعداد ساختمان‌های ناایمن شهر اعداد مختلفی وجود دارد ، اما اگر بخواهیم تمام فاکتور‌های ایمنی را لحاظ کنیم ، بیش از ۹۰ درصد ساختمان‌های تهران ایمنی لازم را ندارند.

وی خاطرنشان کرد: یکی از مولفه‌های مهمی که به تازگی در ساختمان‌های تازه تاسیس لحاظ نمی‌شود ، این است به دلیل وجود تیر‌ها و کابل‌های برق ، درخت یا سازه‌هایی که به تازگی برای زیبایی در سردرب یا نمای ساختمان‌های مختلف به ویژه تجاری ساخته می‌شود ، مانعی برای استقرار نردبان آتش نشانی است و هنگام آتش سوزی در آن‌ها عملا با وجود پنجره ها ، دسترسی بالابر‌های نجات وجود ندارد و ریسک خطر تلفات انسانی را بطور چشمگیری افزایش می‌دهد.

داوری ادامه داد: این بنا‌ها نیز جزء ساختمان‌های پرخطر هستند که اگرچه بیش از ۵ یا ۷ طبقه نیستند یا از بار اشتعال کمتری ممکن است ، برخوردار باشند ، اما در صورت آتش سوزی دسترسی به طبقات از طریق نردبان آتش نشانی وجود ندارد.

مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران نسبت به مواد پلیمری جدید نیز هشدار داد و تصریح کرد: برای تولید لوازم و مبلمان خانگی به منظور بالابردن استحکام در مقابل سایش معمولا از ترکیبات سیانید که از مشتقات سیانور است ، استفاده می‌شود. این مواد در صورت اشتعال گاز‌های سمی و خطرناکی تولید می‌کنند که معمولا استنشاق آن در بیش از ۵ ثانیه منجر به مرگ حتمی می‌شود.