برخی اصطلاح‌ها وجود دارند که به طور ناخواسته در ضمیر ناخودآگاه ما ثبت شده‌اند. همه ما از بچگی واژه «درک» را به معنی جایی عذاب‌آور و ماورایی شنیده‌ و تصور کرده‌ایم. اصطلاحی که بارها همراه  با انرژی منفی به کار برده‌ایم. این سوال که درک کجا هست ؟

روستایی که با دربرداشتن پاک ترین ساحل ایران ، هرچه خوبان همه دارند را یکجا دارد. اگر کمی سختی سفر را بر خود هموار کنید ، گویی به هرچه در این دنیاست ، سفر کرده اید ، در ساحل ماسه ای آرام گرفته و رخ در رخ خورشید ، انوار طلایی اش را میهمان پوست تنتان می کنید ، بر ساحل صخره ای نشسته و به بیکران های افق در هنگامه غروب خورشید خیره می شوید ، تنی به آب زده و مرجان ها همچون ماهی های حوض خانه های قدیمی ،  کف پاهایتان را لمس می کنند و آن دم که همه از گرمای جنوب ، به دنبال سایه ای و سرمایی می گردند ، دمی زیر خنکای دل انگیز و بهاری نخلستان ها آرمیده و به کوه هایی فکر می کنید که کمی آن طرف تر ، انتظار پاهای شما را می کشند و این مجموعه را مدیون آب های شیرینی هستید که در چند قدمی آب شور دریا از دل چاه ها سر بر آورده اند

 روستای درک زرآباد که به دلیل نزدیکی به منطقه آزاد چابهار به روستای درک چابهار نیز معروف است ، در 170 کیلومتری جنوب  چابهار ، در امتداد سواحل دریای مکران  و 10 کیلومتری  زر آباد  قرار دارد